Οι σάπιοι

Δεν θα γυρίσω τον χρόνο πολύ πίσω, δεν θ' αναφερθώ στο πως ο Σημίτης μας έφαγε τα λεφτά στο χρηματιστήριο, ούτε στο πως μας έβαλε στο ευρώ με πλαστά στοιχεία. Δεν θα σχολιάσω τα χοντρά πακέτα που φαγώθηκαν στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004, ούτε θα θυμηθώ τους κουμπάρους του Καραμανλή, το Βατοπέδι, τη siemens. Δεν θα σας εκνευρίσω με τις γελοιότητες του Παπανδρέου, τις δανειακές συμβάσεις, τα μνημόνια κι' άλλες τέτοιες θλιβερές ιστορίες του παρελθόντος. Άλλωστε, για κάθε υποτιθέμενο σκάνδαλο απεφάνθησαν οι αμέτρητες εξεταστικές επιτροπές της βουλής, οι οποίες ουδέποτε αντελήφθησαν κάτι παράνομο και αθώωσαν πανηγυρικά κάθε εμπλεκόμενο πολιτικό η κομματικό στέλεχος. 

Θα ξεκινήσω από το 2011, όταν και πάψαμε να εκλέγουμε αυτοδύναμες κυβερνήσεις. Για την ακρίβεια μας το επέβαλαν οι κατοχικές δυνάμεις στις οποίες παραδώσαμε αμετάκλητα και άνευ όρων την εθνική μας κυριαρχία με τη δανειακή σύμβαση του 2010. Από τότε μέχρι σήμερα, είχαμε μια διορισμένη κυβέρνηση (Παπαδήμος), στην οποία συμμετείχαν σοσιαλιστές (ΠΑΣΟΚ), δεξιοί (ΝΔ) και φασίστες (ΛΑΟΣ), μια νέα κυβέρνηση συνεργασίας (Σαμαράς), στην οποία συμμετείχαν δεξιοί (ΝΔ), σοσιαλιστές (ΠΑΣΟΚ) και κάποιοι αριστεροί για ένα διάστημα (ΔΗΜΑΡ) και σήμερα ακόμη μια κυβέρνηση συνεργασίας (Τσίπρας), στην οποία συμμετείχαν κάποιοι άλλοι αριστεροί (ΣΥΡΙΖΑ) και κάποιοι άλλοι δεξιοί (ΑΝΕΛ).

Εκτός όμως από τις παράλογες ιδεολογικά συνεργασίες των κομμάτων, στο διάστημα αυτό ζήσαμε, πάντα για το καλό του τόπου κι' ένα όργιο βουλευτικών μεταγραφών από κόμμα σε κόμμα, πολλές από τις οποίες προκάλεσαν άφθονο γέλιο. Γεγονός που αποδεικνύει ξεκάθαρα πως η συντριπτική πλειοψηφία όσων βρίσκονται στα έδρανα της βουλής, δεν έχουν κανένα ιδεολογικό φραγμό, δηλαδή δεν πιστεύουν σε τίποτα.

Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η θέση και τα αμέτρητα προνόμια. Για να το κάνω πιο κατανοητό, ένας βουλευτής στοιχίζει περίπου 600.000 ευρώ το χρόνο στο κράτος (μισθός, προνόμια, φρουρά, σύμβουλοι, γραμματείς, φαρισαίοι κτλ). Πολλαπλασιάστε τώρα επί 300. Να μη μιλήσω και γίνω κακός, για τις μίζες και τα δωράκια που πολλοί εξ' αυτών εισπράττουν από τους ολιγάρχες, τα συμφέροντα των οποίων εξυπηρετούν.

Όλοι αυτοί λοιπόν, μας διαβεβαίωναν πως τελειώσαμε με τις παθογένειες του παρελθόντος και την υπεροπτική στάση των αυτοδύναμων κυβερνήσεων, μας υποσχέθηκαν πως θα καταπολεμήσουν τη φοροδιαφυγή, τη διαπλοκή και τη διαφθορά, που είχαν θεριέψει όλα αυτά τα χρόνια και τέλος ορκίστηκαν πως θα κυβερνήσουν προς όφελος του λαού και θα υπερασπιστούν με κάθε τρόπο τα συμφέροντα του, κυρίως όσον αφορά τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα. 

Στην πραγματικότητα όμως, παρά τους όρκους και τις υποσχέσεις, συνεχίζαν να υπογράφουν δανειακές συμβάσεις και μνημόνια εκτελώντας κατά γράμμα τις εντολές των κατοχικών δυνάμεων με πρόσχημα τη σωτηρία της χώρας. Με την ευλογία τους η φοροδιαφυγή, η διαπλοκή και η διαφθορά, αυξανόταν με γοργούς ρυθμούς, ενώ παράλληλα δεν σταματούσαν να κόβουν μισθούς και συντάξεις, να δημιουργούν περισσότερους ανέργους, να κλείνουν κι' άλλες επιχειρήσεις, να στέλνουν χιλιάδες Έλληνες στην ξενιτιά και να βάζουν έναν σκασμό φόρους.

Ταυτόχρονα ανέλαβαν και το ξεπούλημα της πατρίδας, ξεκινώντας από τη Μακεδονία.

Και ξαφνικά, επιστρέψαμε μετά απ' όλα αυτά σε μονοκομματικές κυβερνήσεις και μάλιστα αυτό που μέχρι χθες ξορκιζαμε, το βαφτίσαμε "κανονικότητα".

Ας το πάρουμε επιτέλους χαμπάρι, η ιδιόμορφη σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ πολιτικού και πολίτη "εγώ σε σώζω εσύ πληρώνεις", δεν πρόκειται να σταματήσει μέχρι να μας τα πάρουν όλα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που πολύ συχνά τους ακούμε να χρησιμοποιούν τη φράση "θα συνεργαστώ ακόμη και με το διάβολο" προκειμένου να πετύχουν τον σκοπό τους.

Το περίεργο είναι ότι ενώ η πλειοψηφία των πολιτών τα γνωρίζει όλα αυτά, εξακολουθεί να τους ψηφίζει, να τους πιστεύει, να τους ανέχεται και να ελπίζει πως κάποιος απ' όλους αυτούς μ' ένα μαγικό ραβδάκι θα τ' αλλάξει όλα. Είτε το θέλουμε όμως είτε όχι, η ζωή των Ελλήνων όπως τη γνωρίζαμε μέχρι τη στιγμή που ξέσπασε η "κρίση", είναι κάτι που τελείωσε οριστικά και καλώς τελείωσε.

Ας κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα κι' ας συνειδητοποιήσουμε για παράδειγμα ότι... 

Με τις μαϊμού επιδοτήσεις και τα κοινοτικά προγράμματα μας έκαναν τεμπέληδες, ώστε η χώρα που μπορεί να έχει τα πάντα, να μην παράγει τίποτα. Λέτε να μη γνώριζαν που κατέληγαν τα "πακέτα" οι Ευρωπαίοι; Έχετε την εντύπωση πως δεν ξέρουν ότι από τη στιγμή που δεν παράγουμε τίποτα και ζούμε μόνο με δανεικά, δεν πρόκειται ποτέ να πάρουν τα λεφτά τους πίσω; Παραμονή στην Ε.Ε. και οικονομική ανάπτυξη δεν συμβαδίζουν. 

Με ψεύτικα στοιχεία μας έβαλαν στο ευρώ, με ψεύτικο χρήμα (κάρτες, δάνεια) ζήσαμε μέσα σ' αυτό. Τώρα που έπαψε να ρέει, ήρθε η ώρα του λογαριασμού. Δεν μπορούμε λοιπόν να λέμε ότι δεν θέλουμε άλλη λιτότητα, αλλά ταυτόχρονα να θέλουμε την παραμονή στην ευρωζώνη. Λιτότητα και ευρώ είναι πια έννοιες ταυτόσημες.

Έτσι ακριβώς, πρέπει να καταλάβουμε πως με αυτό το πολιτικό σύστημα και το υπάρχον πολιτικό προσωπικό δεν πρόκειται να δούμε άσπρη μέρα γιατί... 

• Παραβιάζουν η παραφράζουν συστηματικά το σύνταγμα, το θεμελιώδη νόμο πάνω στον οποίο βασίζεται η διαμόρφωση ολόκληρης της νομοθεσίας μιας χώρας, ανάλογα με τα συμφέροντα τους. Πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα, το περήφανο ΟΧΙ του λαού που μεταφράστηκε με συνοπτικές διαδικασίες σε ΝΑΙ υποταγής.
• Παραδίδουν την εθνική κυριαρχία της χώρας κι' έχουν το θράσος να λένε στον κόσμο πως αγωνίζονται για τη σωτηρία της. Ποιοι; αυτοί που την κατέστρεψαν.
• Παραμερίζουν κάθε ιδεολογική αρχή και γίνονται ένα, προκειμένου ν' ακολουθήσουν πιστά τις εντολές των δανειστών.
• Παραπλανούν και αποπροσανατολίζουν τον λαό "το μνημόνιο είναι ευτυχία", λέγοντας ασύστολα ψεύδη "η παραμονή της χώρας στην Ε.Ε. και στο ευρώ είναι μονόδρομος", αλήθεια από πότε στη δημοκρατία υπάρχουν μονόδρομοι; και χωρίς κανένα επιχείρημα ξορκίζουν την αντίθετη άποψη "επιστροφή σ' εθνικό νόμισμα σημαίνει μια νέα Μικρασιατική καταστροφή" η "επιστροφή σε εθνικό νόμισμα σημαίνει κατάλυση της δημοκρατίας". Αλήθεια δεν τους είπε ποτέ κανείς πως κράτος χωρίς δική του σημαία και δικό του εθνικό νόμισμα δεν είναι κράτος;
• Παραδέχονται κατά καιρούς τις βαρύτατες ευθύνες τους, αλλά για να γλιτώσουν από την οργή του κόσμου, προσπαθούν να μας κάνουν συνένοχους, "μαζί τα φάγαμε" και "μαζί θα τα καταφέρουμε".

Εφόσον λοιπόν τα κατανοήσουμε αυτά και πάψουμε να ζούμε με αυταπάτες, να είστε σίγουροι πως γρήγορα θα έρθουν και οι καλύτερες ημέρες που όλοι προσδοκούμε.