Όταν ο "εμπνευστής" είναι ο προδότης...

Όταν ο Τσίπρας ανακοίνωσε μεσ' τα μαύρα μεσάνυχτα τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, πολλοί βιάστηκαν να του αποδώσουν τα εύσημα για τη γενναία κίνηση, ν' αποφασίσει ο λαός τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στις εκβιαστικές απαιτήσεις των δανειστών.

Κάποιοι "υποψιασμένοι" όμως αναρωτήθηκαν, 

• Γιατί ο Τσίπρας επιλέγει να ρίξει το μπαλάκι στο λαό, ενώ έχει τόσο νωπή την πλήρη στήριξη και εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας των πολιτών;
• Γιατί προχωρά σε δημοψήφισμα ενώ στη σκέψη και μόνο του ΓΑΠ για κάτι τέτοιο, είχε αντιδράσει εντονότατα;
• Γιατί οι Ευρωπαίοι δέχθηκαν τόσο χαλαρά μια τέτοια απόφαση, ενώ στην περίπτωση του ΓΑΠ τον εξαφάνισαν σε μια νύχτα;

Λίγες ημέρες όμως μετά την 5η του Ιούλη, λύθηκαν όλες οι απορίες. Το παιχνίδι ήταν στημένο κι’ από πριν ξεπουλημένο. Ο Τσίπρας είχε συμφωνήσει σε όλα με τους δανειστές από τον Φλεβάρη. Η παράταση που ζήτησε και πήρε τότε, είχε καθαρά τυπικό χαρακτήρα. Στο διάστημα που μεσολάβησε δεν έγινε καμία διαπραγμάτευση, πέρα από κάποιες συζητήσεις για την εμμονή του Σόιμπλε με το Grexit.

Όταν λοιπόν η περίοδος χάριτος έληγε κι’ έπρεπε να πέσουν οι υπογραφές για μια νέα δανειακή σύμβαση και 3ο μνημόνιο, υπήρχε ένα μικρο πρόβλημα. Η αναξιοπιστία της κυβέρνησης σε σχέση με τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, αλλά και όσα υποσχέθηκε η εφάρμοσε κατά τη διάρκεια της πεντάμηνης διακυβέρνησης της.

Για ν’ αποφευχθούν τυχόν ανεξέλεγκτες καταστάσεις, φαινόμενα ίδια και χειρότερα μ’ εκείνα του 2010, θα έπρεπε ο ίδιος ο λαός να δώσει την έγκριση του για μια νέα συμφωνία. Το θεώρησαν εύκολη υπόθεση καθώς η πλειοψηφία της Ελληνικής κοινωνίας ήταν ήδη αρκετά ταλαιπωρημένη. Ένα ισχυρό σοκ χρειαζόταν για να είναι απόλυτα σίγουροι για το αποτέλεσμα και το είχαν έτοιμο ήδη.

Η ΕΚΤ δίνει εντολή για παύση ρευστότητας και η κυβέρνηση που ήταν ενημερωμένη, σύμφωνα με δημόσια ομολογία του υπουργού Πανούση, κλείνει τις τράπεζες. Χωρίς ρευστό και τη δημιουργία κατάλληλου κλίματος, κάτω από συνθήκες φόβου και καθεστώς τρομοκρατίας πόσοι θα άντεχαν; Άλλωστε η περίοδος ήταν πολύ μικρή, μόλις μια εβδομάδα, που χρόνος για να καταλάβουν οι πολίτες τι συμβαίνει;

Το σχέδιο μπήκε σ’ εφαρμογή.

• Αφήνουν ανεξέλεγκτα τα ΜΜΕ να παπαγαλίζουν 24 ώρες το 24ωρο υπέρ του ΝΑΙ.
• Βάζουν σύσσωμη την αντιπολίτευση ν’ αλλοιώσει το ερώτημα του δημοψηφίσματος και να το μετατρέψει στο ψευτοδίλημμα ευρώ η δραχμή.
• Ξεθάβουν τελειωμένους πολιτικούς και βρίσκουν πρόθυμους ειδικούς, δημάρχους, αντιδημάρχους, καλλιτέχνες, αθλητές, παπάδες, παπατζήδες κτλ να μπουρδολογούν για τις καταστροφικές συνέπειες του ΟΧΙ.
• Οδηγούν εκατοντάδες επιχειρήσεις στη λύση της υποχρεωτικής άδειας προς τους εργαζόμενους και την απειλή απόλυσης σε περίπτωση επικράτησης του ΟΧΙ.

Για να δεχθούν ένα τεράστιο χαστούκι το βράδυ της Κυριακής. Το 61,3% των ψηφοφόρων, κόντρα σε όλα αυτά και αντίθετα με τις προβλέψεις των γελοίων δημοσκόπων, βροντοφώναξε ΟΧΙ σε οποιαδήποτε συμφωνία με τα ευρωπαϊκά κοράκια, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Κυβέρνηση, αντιπολίτευση και δανειστές σε πλήρη πανικό, το σχέδιο απέτυχε. Ο Ελληνικός λαός έδειξε τη δύναμη του, την ψυχή του. Όμως ο Τσίπρας έχει δεσμευτεί, δεν μπορεί να κάνει πίσω, αναγκαστικά οι μάσκες πρέπει να πέσουν κι’ αυτό γίνεται. Την επομένη του δημοψηφίσματος πραγματοποιείται σύγκλιση πολιτικών αρχηγών. Εκεί ζητά και παίρνει τη στήριξη των κομμάτων της βουλής (μ’ εξαίρεση το ΚΚΕ).

Η συνέχεια γνωστή, το μεγαλειώδες ΟΧΙ του λαού μετατρέπεται σε υποτακτικό ΝΑΙ με την υπογραφή νέας δανειακής σύμβασης κι’ ενός τρίτου, πολύ σκληρότερου από τα προηγούμενα, μνημονίου. Τα μέτρα περνούν από τη βουλή με τον προδοτικό τρόπο που όλοι θυμόμαστε και τον πρόεδρο της δημοκρατίας να συγχαίρει τα κόμματα για την "πατριωτική τους στάση".

Το διάγγελμα για το δημοψήφισμα

Οι δηλώσεις αμέσως μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος